Vrijwilliger in Beeld

Rom Zwaan (77) werkt sinds 2000 als vrijwilliger bij Stichting Dierenambulance Kennemerland. Als kroon op zijn werk heeft hij twee jaar geleden zelfs een lintje ontvangen van toenmalig burgemeester Wendy Verkleij.

Na 17 jaar maakte een hernia een eind aan een eerdere vrijwilligersbaan als hondentrainer. Tijdens zijn herstelperiode leest hij over de dierenambulance in de krant en grijpt de kans met beide handen aan om tóch met dieren te kunnen blijven werken.

Zoals alle vrijwilligers bij Dierenambulance Kennemerland heeft Rom een groot hart voor dieren. Als chauffeur op de dierenambulance rijdt hij van Limmen tot aan Krommenie en het Noordzeekanaal. Ook draait hij zijn hand nergens meer voor om bij situaties waarbij dieren betrokken zijn. “Ik heb al veel meegemaakt, leuke en minder leuke dingen” vertelt Rom. “De meeste voldoening krijg je natuurlijk wanneer je dieren redt, maar ook is het fijn wanneer je de eigenaar van het levende of dode dier, kunt achterhalen en troost kunt bieden. De dankbaarheid is meestal groot. Gewonde dieren brengen we naar de dichtstbijzijnde dierenarts, als de eigenaar onvindbaar is worden dieren naar specifieke opvangcentra gebracht zoals bijvoorbeeld Vogelopvang Krommenie (WOK). Voor egels en reptielen zijn er speciale opvangcentra. Alle langs de weg gevonden dode dieren halen we sowieso zo snel mogelijk op. Dode huisdieren worden enige tijd in de koeling bewaard, gecontroleerd op chip en worden gefotografeerd. Via onze website of via Radio Heemskerk zoeken we vervolgens naar de eigenaar. Eenmaal gevonden kan er afscheid worden genomen en keuzes gemaakt: Begraven, cremeren of niets. Dieren zonder eigenaar, ook dode vissen uit de sloot gaan naar destructie. Voorheen ruimde de gemeente dode dieren op, maar dat is nu onze taak. Wel wordt de ambulance-rit betaald door de gemeente of door de eigenaar. Een enkele keer rijden we voor niets, dan is de ‘dode vogel’ alweer gevlogen.

Ik geef om alle dieren, maar door mijn achternaam heb ik toch een zwak voor zwanen”, lacht Rom. “Die vereisen een speciale aanpak, vooral in nood of als ze jongen hebben kunnen ze flinke klappen uitdelen. Maar ook in die situaties ben ik niet bang en zorg ervoor dat ze weer veilig zijn.”